هجوم آب‌شور بر سیستم منابع آب دشت آذرشهر و ارزیابی اثرات آن در تأمین نیازهای 20 سال آینده

چکیده سابقه و هدف : زمانی که سیستم منابع آب با مشکلات جدی و بحران مواجه می‌شود می‌بایست جهت حل اساسی مشکل ریشه‌های مسبب اصلی و تاریخچه شروع مشکلات مشخص گردد تا بتوان راه‌حل مؤثری ارائه کرد. اقدامات وقتی می‌توانند مؤثر باشند که به‌موقع صورت گیرند در غیر این صورت هزینه بالا و تأثیر کمتری خواهند داشت. در این مقاله تاریخ هجوم آب‌شور به سیستم منابع آب دشت آذرشهر با استفاده از تحلیل آماری و سیستم اطلاعات جغرافیایی شناسایی و علت مؤثر واقع نشدن اقدامات بحث شده است و درنهایت به ارزیابی اثرات آن در تأمین نیازهای 20 سال آینده در نرم‌افزار WEAP پرداخته‌شده است. مواد و روش‌ها: تغییرات وارده بر دستگاه‌ها معمولاً تدریجی است تا اینکه این اثرات کوچک جمع شده و از آستانه تحمل سیستم بالاتر رود.در این تحقیق با استفاده از داده‌های کیفیت آب زیرزمینی،تراز آب زیرزمینی دشت آذرشهر و همچنین تراز دریاچه ارومیه تاریخ پیشروی عمده و هجوم آب‌شور به آبخوان اواخر سال 1379 بعد از حدود 5 سال خشک‌سالی متوالی مشخص گردید. با استفاده از شبکه عصبی تغییرات منابع برای 20 سال آینده پیش‌بینی و با توجه به نیازها به ارزیابی اثرات تغییر در تأمین نیازهای 20 سال آینده در نرم‌افزار WEAP بر اساس سناریو سال آبی پرداخته‌شده است . یافته‌ها: در اثر 5 سال خشک‌سالی متوالی برداشت‌ها از آبخوان به‌سرعت افزایش‌یافته، و از انجاییکه هیچ اقدام سازه ای قابل‌توجه و علی‌الخصوص اقدامات غیر سازه‌ای (مؤلفه‌های حکمرانی خوب) از قبیل شفافیت (دسترسی کامل تمام گرودارن به داده‌های اطلاعاتی) و مشارکت تمام گرودارن در حل مشکل و نهایتاً پاسخگویی کافی در برابر عدم اقدامات مؤثر وجود نداشته، اثرات تجمعی این 5 سال خشک‌سالی موجب تغییر بزرگی در سیستم شده است.در اثر این تغییر، ظرفیت سیستم به‌شدت متأثر شده و امکان تأمین نیازهای آتی در دشت مقدور نخواهد بود و این موضوع پایداری اقتصادی و اجتماعی منطقه را به‌شدت تهدید می‌کند. نتیجه‌گیری:تغییر بزرگ وارده بر سیستم منابع آب آذرشهر پس از 5 سال خشک‌سالی متوالی در انتهای سال1379 بانفوذ گسترده آب‌شور از محدوده جزیره اسلامی به آبخوان رخ‌داده است.اقدامات سازه‌ای صورت گرفته به‌قدری کوچک بوده که نتوانسته اثر این تغییر واردشده بر سیستم را خنثی کند و در عمل تا سال1393 شوری آب زیرزمینی گسترش‌یافته است.اگر بخواهد سطح کشت سال آبی 1394-1395 در 20 سال آینده حفظ شود و مقدارسطح شور شده از سطح شور شده سال آبی 1394-1395فراتر نرود، در تأمین نیاز کشاورزی 16 تا 18میلیون مترمکعب کمبود خواهد بود. می‌توان با مدیریت تقاضای آب کشاورزی با اجرای طرح‌های تحت‌فشار و قطره‌ای به‌صورت پله‌ای (هر 5 سال 5%) این کمبود را به 13 میلیون مترمکعب در انتهای دوره 20 ساله و با کاهش سالیانه 1% از اراضی آبی زراعی در کنار مدیریت تقاضای آب کشاورزی این کمبود را در انتهای دوره 20 ساله به 10 میلیون مترمکعب کاهش داد.